Ik kan het niet laten nog eens over de Kromme Elleboog te schrijven. De behandeling van de Kromme Elleboog is een voorbeeld van hoe het wat mij betreft niet moet. Op 7 juli jl. heeft de gemeenteraad besloten in te stemmen met de plannen rondom de Kromme Elleboog. De fractie van de ChristenUnie kon daar helaas niet in mee gaan. Wij hebben dat verwoord in het stukje ‘de ChristenUnie is tegen de plannen rondom de Kromme Elleboog’, dat u op deze website onder ‘nieuws’ aantreft. Daar kunt u lezen welke inhoudelijke redenen wij hadden om tegen de plannen te stemmen.

 

In dit artikel wil ik wat doorgeven over de manier waarop met argumenten is omgegaan. Allereerst heb ik gemerkt dat er over de Kromme Elleboog vrij weinig inhoudelijk is gediscussieerd. Afgezien van de genante vertoning van de VVD die bij elke bespreking alleen maar kon spreken van een prachtig plan en een moedige wethouder, waren ook de andere fracties verbazend gauw tevreden met antwoorden van de wethouder. Het CDA had er wat leuks op gevonden: ‘We moeten lef tonen’, zei de woordvoerder.

Tijdens de raadsvergadering op 15 september heeft Sterk Meppel aangegeven dat de realisatieovereenkomst goed moet worden bekeken, want bij de Vleddertunnel is het een en ander misgegaan.

‘Welnu’, sprak de wethouder, ‘van je fouten kun je leren.’

 

Hoewel dat een verstandige houding is, hebben we bij de hele bespreking gemerkt, dat de wethouder dat zelf niet deed.

Zo wil het college vastgelegd hebben dat de parkeergarage vanaf het eerste jaar kostendekkend moet zijn. Deze wens was ook bij de Keijserstroom aanwezig, maar na enkele jaren blijkt dat nog steeds niet zo te zijn. We hebben verschillende keren gevraagd naar de vergelijking tussen de Keijserstroom en de Kromme Elleboog, maar daar ging de wethouder niet op in. Op welke manier zou het college hiervan geleerd hebben? Het zou goed zijn om eens om een evaluatie te vragen van de Keijserstroom. Misschien een van de eerste taken van de nieuwe rekenkamer?

 

De wethouder staat er vervolgens niet om bekend dat hij verkeersbesluiten neemt, die de kritiek van omwonenden kan doorstaan. Nu geeft hij aan dat de verkeersveiligheid gewaarborgd kan worden door het nemen van verkeersbesluiten. Op welke manier heeft hij van eerdere fouten geleerd?

Een vraag voor de (duo)raadsleden is: op welke manier kunnen wij van onze fouten leren?

We hebben volgens de wethouder op een aantal onderdelen het beleid gewijzigd, door in te stemmen met de Kromme Elleboog. Terecht wees Roel Veerman tijdens de raadsvergadering erop, dat dit wel erg kort door de bocht is. Hoe bewaken we de continuïteit van de besluitvorming?

 

En tot slot: hoe kan de ChristenUnie leren van de fouten die de fractie heeft gemaakt?

De ChristenUnie heeft veel vragen gesteld, misschien wel te veel. We hadden ons misschien eerder moeten beseffen dat het een gelopen race was. Maar ja, we wilden graag redenen hebben om in te stemmen met de plannen en geen dwarsliggers worden.

Het klinkt gek, maar ik hoop dat we van de fout kunnen leren dat we te achterdochtig zijn geweest en dat we eens tegen de anderen kunnen zeggen: we zaten fout, jullie hadden gelijk, het is een goed plan, het is goed voor de ontwikkeling van de gemeente Meppel, zowel verkeerskundig als financieel. De toekomst zal het leren…