Na de raadsvergadering van donderdag 13 januari 2005 kijkt de fractie van de ChristenUnie met een onbevredigend gevoel terug op de discussie over de koopzondagen in Meppel.

In december was een meerderheid van de commissie Bestuurlijke Zaken nog overduidelijk tegen: “De gemeenteraad heeft op 11 maart 2004 besloten om geen twee extra koopzondagen toe te staan. De nieuwe aanvraag bevat geen nieuwe inhoudelijke argumenten”.

 

Donderdag 13 januari 2005 bleek dat er sinds 18 december het één en ander was gebeurd. Bij aanvang van de discussie was al duidelijk wat de uitkomst moest zijn. In een onderonsje tussen SteM, PvdA en VVD was de besluitvorming voorgekookt.

Bij de PvdA kunnen de FNV en anderen dus niet meer terecht om de belangen van de werknemers en de kleine ondernemers te beschermen. En de VVD? Die mengde zich niet in de discussie, het was toch al geregeld. Treffender kon de fractievoorzitter van de VVD na een debat zwijgen de VVD niet typeren: “Er zijn voldoende principiële argumenten uitgewisseld, laten we nu maar gaan stemmen”.

 

En de uitkomst: geen bevestiging van het besluit van 11 maart 2004, geen twee extra koopzondagen maar max. twaalf koopzondagen in Meppel.

 

 

Temeer omdat een aantal vragen van onze fractie en het CDA niet beantwoord werden:

-          welke waarborgen zijn er werknemers die principieel niet op zondag willen werken

-          hoe geloofwaardig ben je als lokaal bestuur als je binnen een jaar alweer discussieert over een genomen beslissing?

-          Is er wel draagvlak? 

 

Deze ontwikkeling vervult onze fractie met zorg. We vinden het jammer dat onze principiële argumenten niet worden gesteund. Helaas heeft een meerderheid van de gemeenteraad ook te weinig oog voor de zelfstandige winkeliers, de kleine middenstanders en het winkelpersoneel.

Zo blijkt uit een enquête van de handelsvereniging dat tweederde van de winkeliers het huidige aantal voldoende vindt of terug wil naar nul koopzondagen.

In de aanloop naar de behandeling hebben we signalen gekregen dat jonge werknemers die aangeven niet op zondag te willen werken nu al veel moeilijker een (bij)baan krijgen dan werknemers die hier niet vooruit komen. De verwachting is dat deze ongelijke behandeling alleen maar zal toenemen.

 

Waarom wordt de zelfstandige winkelier op extra kosten gejaagd? Immers er wordt van hem verwacht dat hij vaker (op zondag) open moet gaan terwijl de praktijk is dat de omzet niet toeneemt maar slechts wordt verplaatst.

Waarom het risico nemen van een ongezellige aanblik van de binnenstad op zondag omdat niet alle winkels open zijn? Kunnen we in Meppel (net als bijv. in Almelo) niet beter onze energie steken in bijv. meerdere succesvolle koopzaterdagavonden zoals we hebben gezien met de Midnight-shopping in de Woldstraat.

 

Daar waar andere fracties zeggen dat ze oog hebben voor de belangen van de werknemers en het eigen karakter van de Meppeler samenleving, blijkt uit dit besluit het tegendeel. Dit besluit is vooral ingegeven door economische drijfveren en de belangen van (filialen van) grootwinkelbedrijven. Men had zelfs niet de moed om een evaluatiemoment op te nemen in dit vergaande besluit.

 

Onze fractie wil wel volgen wat de effecten van dit besluit zijn. Daarom roepen wij iedereen die, om welke reden dan ook, in de problemen komt door de zondagsopenstelling op zich bij ons te melden. Wilt u als winkelier niet open en mist u daardoor de concurrentie met anderen? Kunt u als winkelier niet open omdat hij u in personele problemen komt? Wordt u als winkelpersoneel niet fair bejegend om uw opvatting over zondagswerk?

U kunt met uw reactie bij ons terecht op onze website (http://www.meppel.christenunie.nl) of schriftelijk (Merelstraat 38, 7944 AK Meppel).

 

Namens de ChristenUnie Meppel,

Roel Veerman, raadslid (r.veerman@meppel.nl).