Voorzitter, leden van de raad.

 

We willen in onze bijdrage graag drie punten naar voren brengen.

 

In een tijd van onzekerheid en verwarring is het nog belangrijker om te streven naar samenhang en respect in de samenleving. Daarbij past aandacht en waardering voor de wortels en het ontstaan van onze hedendaagse samenleving.

Voor sommige Europese landen liggen die wortels in de Renaissance en de Verlichting. Zouden we in Frankrijk wonen (waar de spreuken “Geen God en geen meester”  én  “Vrijheid, gelijkheid en broederschap”  hun ontstaan vonden), dan hadden we te maken met andere discussiepunten dan waar we in Nederland met elkaar over spreken.

 

Waardevolle elementen in de Nederlandse samenleving vinden wij de hedendaagse sociale voorzieningen en relatieve gemoedelijke poldercultuur.

Én is het niet een goede gewoonte van die traditie dat een, door de meerderheid genomen, besluit met respect wordt geaccepteerd door degenen die graag een andere uitkomst hadden gezien van een discussie.

 

Onze fractie is dan ook onaangenaam verrast door het verloop van het debat over de koopzondagen. In de commissie hebben we elkaar nog bevraagd op argumenten. Vervolgens proberen we elkaar op sentimenten buiten de discussie te plaatsen en dan nog niet eens in een open gesprek. Termen als: “de Meppeler democratie die functioneert als in een dorp” en “betutteling”  zijn kwalificaties die niets toevoegen aan het inhoudelijke debat.

Waarom is er de behoefte om op deze manier over dit onderwerp te spreken?

 

Gaan we door middel van ingezonden brieven discussiëren i.p.v. in deze raadszaal?

 

Immers is een kenmerk van een waardig verliezer niet dat die een genomen besluit respecteert.

 

Als we dan kijken naar deze discussie over de koopzondagen, dan is het toch zo dat hier in het verleden afspraken over zijn gemaakt. Deze zijn dit voorjaar nog eens bevestigd.

Er is een verzoek binnengekomen van de handelsvereniging om een extra koopzondag.

 

 Als we ons tot de weinige nieuwe feiten wenden blijkt juist uit de enquête van de handelsvereniging dat tweederde van de winkeliers het huidige aantal koopzondagen voldoende vindt of minder koopzondagen wil. Deze extra informatie is voor ons geen reden om ons standpunt te herzien.  

 

Tevens blijkt hieruit dat er in het raadsvoorstel een feitelijke onjuistheid staat als er wordt gemeld een meerderheid van de ondernemers in het centrum van Meppel voor uitbreiding van het aantal koopzondagen is.

Graag ontvangen wij een nadere toelichting op deze formulering.

 

Gezien het verloop van de discussie begint het er op te lijken dat we in Meppel nog steeds besmet te zijn met de ideologie die kenmerkt was voor de paarse kabinetten. Namelijk het door middel van wetswijzigingen zoveel mogelijk laten verdwijnen van al die kenmerken in de Nederlandse samenleving die hun ontstaan vinden in de confessionele traditie.

Het lijkt erop dat deze ideologie zeker zo onverdraagzaam is als de ideologie die ze zegt te bestrijden.

 

Raadsleden, bestuurders en opiniemakers putten zich uit om de zotheid van het andere standpunt voor het voetlicht te brengen. Bij dit punt geldt – in tegenstelling tot andere onderwerpen – dus niet gewoon wat de meerderheid in de gemeenteraad nog geen jaar geleden heeft besloten.

 

Wie spreekt er over betutteling als hij zelf geen ander standpunt duldt?

Wie beknot wie in zijn vrijheid als hij geen standpunt in mag nemen of wanneer een medewerker van de V&D niet wordt aangenomen omdat hij of zij niet op zondag wil werken?

Wie dwingt iemand ergens iets toe als blijkt uit cijfers dat de koopzondagen financieel en economisch een fiasco worden? In andere plaatsen (bijv. Almelo) wordt al overgestapt op de zaterdagavond, omdat zondagsopenstelling niet uit kan.

 

Laten we duidelijk zijn: de ChristenUnie wil ook dat de overheid richting geeft in de samenleving. Daar doen wij niet geheimzinnig over. Het lijkt ons geweldig wanneer de zondag (weer) een baken van rust wordt. Voor de een om daarmee in alle vrijheid zijn spiritualiteit te vieren, voor de ander om tijd te vinden voor zijn sociale omgeving. Want zeven dagen werken in de week is voor niemand goed. Toch niet zo gek, dat gebod van duizenden jaren terug: zes dagen kun je werken, maar neem de zevende dag rust. Wat een vrijheid geeft dat.

Welk voordeel biedt ons de nu bepleitte slavernij van de vrije markt?

 

Naast dit principiële argument gelden voor ons nog 2 argumenten:

 

-          Belang van de werknemers en de kleine middenstanders.

o        Even als de FNV vinden wij dat werknemers zondag de ruimte moeten hebben om een sportclub te bezoeken

o        Wie geeft ons de garantie dat extra koopzondagen niet leidt tot een extra barrière voor werknemers die principieel tegen zondagsarbeid zijn.

o        Laten we de eenheid in de middenstand bevorderen en de uitdaging aangaan om een periodieke koopzaterdagavond tot een succes te maken. De kleine middenstander is toch ook medebepalend voor de typische Meppeler sfeer.

 

o        Hoe geloofwaardig ben je als lokaal bestuur als je binnen een jaar alweer discussieert over een genomen beslissing?

 

Onze fractie is vanuit onze principiële achtergrond streeft vanuit en onze visie op de overheid tegen een verruiming van het aantal koopzondagen. Wij hebben dit kort toegelicht, wij hopen dat de andere partijen ook komen met inhoudelijke argumenten. Laten we de kwaliteit van het debat vergroten door in te gaan op elkaars argumenten.