Bij het terugkijken op het eigen functioneren hoort ook dat we in gesprek willen zijn met de kiezer. Door onszelf goed te manifesteren, kunnen we duidelijk laten zien wat we voor de kiezer kunnen betekenen Nu we op de helft zijn, is het een goed moment voor een terugblik, om daar vanuit ook vooruit te blikken. En dat vooral vanuit eigen "ChristenUnie" standpunt. Laat de kiezer zelf vervolgens maar zijn of haar afweging maken.

Wisseling van de wacht
Er zijn wel heel wat veranderingen gekomen sinds de laatste collegevorming: een volledig nieuw team van wethouders, zelfs één van buiten de eigen gemeente, een nieuwe griffier en zo langzamerhand een geheel nieuwe bezetting in het ambtelijk managementteam. Trefwoord is daar vooral: tijdelijk. Ik zal de verleiding weerstaan mijn eigen visie en beschrijving van de collegevorming van destijds weer te geven. Daar zal een objectief historicus nog weleens de tijd voor nemen, denk ik. Persoonlijk ben ik een voorstander van personele doorstroming of vernieuwing. Nieuwe bezems vegen inderdaad schoon en kunnen nieuw elan brengen. Ik ben daarbij wel voorstander van geleidelijkheid. Dat heeft te maken met mijn voorzichtige aard. Natuurlijk, brokken maken leidt in de regel tot ongemak dat soms langdurig gevolgen kan hebben. Maar een organisatie die in snel tempo een groot aantal mensen op belangrijke posten verliest, ervaart het ongemak van geheugenverlies.
Veel personeelsverloop levert vertraging en frustratie op bij burgers en het bedrijfsleven. Als er ook nog persoonlijke, politieke, publieke ambitie in het spel is, kan de situatie uiterst gevoelig worden. Daar moet een ieder zich van bewust zijn en dat zal moeten manen tot bedachtzaamheid.

Geen kuddedier
De fractie van de ChristenUnie heeft zich vanaf het begin van deze raadsperiode weer moeten begeven op de wegen van het kritisch volgen van het college en het geven van eigen richting in Meppel. Dat is kritisch vragen, maar kan ook leiden tot een helder "nee" geven. Denk maar eens aan het realiseren van een nieuwe-oude gracht. Wat is het moeilijk om als enige partij achter je eigen overwegingen te blijven staan. De ChristenUnie heeft het gedaan. De verleiding is erg groot om mee te dansen met de politieke massa, je wilt immers geen kuddedier zijn, maar apart staan doen we ook niet graag. Toch?

"Nieuwe (oude) onderwerpen
Er zal de tweede helft van de raadsperiode nog heel wat gevraagd worden van de tweemansfractie. Het is natuurlijk onzin te beweren dat alle onderwerpen "nieuw" op de politieke agenda zijn. Integendeel, de samenleving en de ontwikkeling van de stad trekt zich niets aan van bestuursperioden. Veel zaken die zich momenteel voltrekken, zijn al in meer of mindere mate voorbereid door vorige colleges. Maar over veel onderwerpen zal binnenkort toch besluitvorming moeten plaatsvinden: alle zaken rond Ezinge (onderwijs, evenementen, sport) inclusief de bereikbaarheid door middel van een dure tunnel, de Brede School, de Nieuwveense Landen, zaken rond het Vledder, regelen van zaken rond de Schalle en de Plataan. En dat alles moet financieel dusdanig geregeld worden dat Onderwijs, Welzijn en zaken als WMO geen sluitpost worden. Investeren in mensen kost geld, maar is zeker de moeite waard.

Verwijderen Bekinkbaan?
De financiële mogelijkheden lijken wel onbegrensd momenteel. Ik hoor zelfs over het verwijderen van de Bekinkbaan. Het kan niet anders of er moeten financieel sterke partners gezocht en gevonden worden. Intermenselijke relaties spelen daarbij een belangrijke rol. Ik ben benieuwd of het huidige college daarin ook krachtig kan gaan worden.
Het lijkt me prima als de ChristenUnie attent blijft op de menselijke aspecten bij besturen. Persoonlijke ambities mogen de ontwikkeling van een gemeente nooit in de weg staan.

Rinus Scholtus