Het rapport levert weinig nieuwe inzichten op. De werkelijkheid van de staat van onze samenleving komt immers bijna dagelijks bij ons binnen: sombere maar gelukkig ook veel positieve berichten. De waarde van het SCP-rapport is dat het ons een samenhangend beeld voorschotelt van Nederland anno 2013.  ‘Zorgen om kwetsbare burgers’, is de kop op het persbericht van het SCP. Laat ik een paar van die zorgen op een rijtje zetten.

• Tussen 2010 en 2012 is er een verslechtering opgetreden in de kwaliteit van leven, een combinatie van welzijn en welvaart; de eerste keer in 30 jaar.
• Bij de meest kwetsbare groepen (lage opleiding en inkomen, zonder werk, slechte gezondheid, 6% van onze bevolking) ging de leefsituatie het sterkst achteruit.
• De armoede is tussen 2008 en 2012 toegenomen van 5 naar 7 %. Uitkeringsgerechtigden en eenoudergezinnen vormen de belangrijkste risicogroepen, met rond 20 tot 30 % armen.
• Van de 1,1 miljoen huishoudens met een gezinslid met matige of ernstige lichamelijke beperkingen woont bijna de helft in een schijnbaar ongeschikte woning.
• Er is sprake van meer huiselijk geweld. Als gevolg van de economische crisis en de hierdoor ontstane stress neemt vooral het geweld van kinderen naar hun ouders toe.
• Ongeveer 7% van de bevolking zal direct geraakt worden door de voorgenomen decentralisaties van AWBZ, Jeugdzorg en werk&participatie. De doelgroepen van deze regelingen bestaan uit burgers met sociale, gezondheid- of financiële problemen, zij bevinden zich in een kwetsbare maatschappelijke situatie.

Zorgen om kwetsbare burgers. Wie ons verkiezingsprogramma ‘Partij van de samenleving’ leest ziet dat ook de ChristenUnie zich zorgen maakt. Wij ervaren een belangrijke politieke roeping om mensen te beschermen die dat niet zelf kunnen. Barmhartigheid en mededogen mogen dan sinds de Samaritanen steeds meer uit het beeld verdwenen zijn, bij mij maken deze termen onderdeel uit van de dagelijkse politieke afwegingen. Het zit em soms in ogenschijnlijk kleine zaken, die mensen al snel kunnen treffen. Zo maken we ons druk om te hoge premies die de gemeente voor de collectieve ziektekostenverzekering voor minima denkt te moeten hanteren. En daarom willen we dat de extra rijksmiddelen voor armoedebestrijding niet in de grote pot gaan maar aan de doelgroep worden besteed. En moet de Voedselbank beschikken over adequate huisvesting.

Ja, je moet er van houden: weten wat er zich maatschappelijk afspeelt, hoe de stemming in ons land is. Je moet er van houden om je door een rapport te worstelen dat bol staat van de cijfers en conclusies, die bepaald niet allemaal vrolijk stemmen. Maar juist maatschappelijke betrokkenheid zou een belangrijke eigenschap van een (aankomend) politicus moeten zijn. Wie in die rol zijn samenlevingsantenne ver uit heeft staan zal zijn volksvertegenwoordigende taak op een gemotiveerde wijze kunnen uitvoeren.

De politiek in Meppel zal in de komende raadsperiode extra alert moeten zijn op de kwetsbaren op dit kleine stukje aarde. De taken die we van het rijk krijgen op het gebied van hulp, jeugdzorg en werk passen goed bij de dagelijkse zorgplicht van de gemeente. Maar juist hier zitten de extra kwetsbaren. Werk aan de winkel, zeker voor de raadsleden van de ChristenUnie.

Ik wil u niet in somberheid achterlaten. De criminaliteit blijft dalen, de levensverwachting stijgt nog steeds, 85% van de Nederlanders is gelukkig, we geven het leven een rapportcijfer van bijna 8 en het aantal vrijwilligers stijgt. Dat dan weer wel. Misschien toch een reden voor de boekhandelaar om dit rapport eens in te neuzen? Ja ik geef toe, je moet er van houden.

Door Bert Kunnen, kandidaat raadslid CU Meppel