DE LEILINDEN VAN HET ZUIDEINDE. MONUMENTEN VAN SCHOONHEID

In de Meppeler Courant van 8 februari jl. werd de volgende publicatie geplaatst met een schitterende foto van de voorgevel van de monumentale voorgevel van de voormalige Zuiderschool aan het Zuideinde in Meppel. Het is een reactie op de beslissing van de politiek in Meppel om de monumentale bomen die daar staan te verwijderen ten faveure van een aantal parkeerplaatsen. Wat een biarre keuze!

De briefschrijfster verwoordt haar ongevoegen als volgt: En weer moeten bomen – naar ik vrees - wijken voor de heilige koe, of moet ik zeggen: heilige ezel van onze samenleving: de auto. De gemeenteraad van Meppel heeft ingestemd met het plan van projectontwikkelaar Schavast BV om het schoolplein voor de voormalige Rijksscholengemeenschap op het Zuideinde te veranderen in een parkeerplaats.

“Een smet op het blazoen van een mooi plan,” zei raadslid Gert Stam van de ChristenUnie, die eerder met succes opgekomen is voor het behoud van de Zuiderschool. Ik ben het ook met deze uitspraak helemaal eens.

Het vertrek van de school van het Zuideinde ging me aan het hart, maar de verloedering van het gebouw en de directe omgeving deed nog meer pijn. De linden op het voorplein groeiden onbeheerst uit, tussen de tegels schoot het onkruid hoog op, de hekken van de Zuiderschool raakten uit balans. Ik was dan ook blij toen het plan van Schavast gepresenteerd werd. Inderdaad, een mooi plan, waarin oude en nieuwe elementen op harmonieuze wijze met elkaar verbonden worden

Ik heb dan ook met droge ogen toegekeken bij de sloop van onze oude fietsenstalling en de ontmanteling van de gymzaal, tevens examenzaal, van de Zuiderschool. “Laat ze die ouwe rotzooi maar opruimen”, zei een man, die samen met mij toe stond te kijken.

Goed, die ouwe rotzooi mag ook van mij opgeruimd worden, maar die rij leilinden voor de school, nee. Maar ik denk niet dat ze kunnen blijven staan, als er plaats moet zijn voor auto’s. En ook als dat wel kan, zullen deze de harmonie tussen gebouw en linden verstoren.

In 1981 werd het honderdjarig jubileum van de school gevierd. Bij die gelegenheid schonken de oud-leerlingen een nieuwe inrichting van het schoolplein aan de school, compleet met banken en linden, die het plein een rustiek aanzien gaven. Na de fusie met de Zuidrand en Diever kreeg de school de naam ‘Stad en Esch.’, waarin de streekfunctie van Meppel werd uitgedrukt. Ook de linden symboliseerden de verbondenheid tussen de stad en de omgeving:: in veel dorpen en voor boerderijen tref je leilinden aan.

En zo stonden ze daar als trouwe wachters voor het oude gebouw, traditionele bomen, die perfect pasten bij het monumentale gebouw, dat zo een ereplaats innam tussen de voorname, statige huizen van het Zuideinde.

‘Behoud het Zuideinde’, was de slagzin van leerlingen, die zich in 2006 en 2007 verzetten tegen de plannen voor een unielocatie op de Randweg. ‘Behoud de linden’, zou nu de slagzin kunnen worden, maar ik vrees dat een dergelijke actie niet opgewassen zal zijn tegen de geest van een tijd, waarin mooie, betekenisvolle bomen moeten wijken voor een parkeerterrein voor zes – zes! – auto’s, waarmee het parkeerprobleem in Oud-Zuid natuurlijk nog lang niet opgelost zal zijn. Jammer hoor.