Dat plan van aanpak is 1 A4tje waarin duidelijk staat wat er moet gebeuren en wanneer. Voor 1 augustus 2013 ligt er een productenboek voor de voorschoolse voorzieningen, kunnen deze voorzieningen worden afgenomen bij de kinderopvangorganisaties en heeft er een deugdelijke opheffing van de Stichting Peuterspeelzalen Meppel Nijeveen (SPMN) plaatsgevonden.
Ook de bezuiniging van 2 ton, waarvan werd ingeschat dat die gehaald zou worden, lijkt daadwerkelijk te worden gehaald. Al weten we dat niet zeker, want het verstrekken van een bijdrage aan ouders is een zgn ‘open einde regeling’.

De ChristenUnie had forse kritiek op de manier waarop het college te werk is gegaan. Op 6 december heeft de raadscommissie over eerdere plannen van het college gesproken. Dat werd een stevige discussie. Het college verdedigde die lijn, maar de commissie vond dat het zo niet verder kon. De afspraak was dat de portefeuillehouder opnieuw in overleg zou gaan met alle betrokken partijen. Dat zou leiden tot een voorstel dat in het eerste kwartaal van 2013 aan de raad zou worden voorgelegd. Onze fractie vond dat de wethouder zelf de draad weer moest oppakken. Daar hebben we een wethouder voor. Maar op 7 januari jl. hadden de woordvoerders uit de raad een oriënterend gesprek met de heer Urlings als beoogd bemiddelaar en hij gaf de woordvoerders een beeld mee dat hij van de wethouder had gekregen. Wij schrokken van dat beeld. Want dat was niet het beeld dat de meerderheid van de raad van de stand van zaken had. Het beeld was: “De raad besloot tot harmonisatie. Gesprekken leidden tot bestuurlijke overeenstemming van de instellingen, die als resultaat hebben dat de kinderopvang het peuterspeelzaalwerk integraal overneemt en dat er voor de medewerkers daarvan, mede door de terugloop van het aantal opvangplaatsen, geen of nauwelijks plaats meer is. Raad besluit de besparingen van 2 ton op te nemen in de begroting.

Bij verdere uitwerking ontstaat alsnog grote commotie bij met name de medewerkers en gedeeltelijk nieuwe bestuurders van de peuterspeelzaal. De Raad voelt zich – geconfronteerd met die commotie – overvallen door het feit dat harmonisatie in feite opslokken blijkt te betekenen en geeft de wethouder opdracht alsnog een oplossing in der minne te vinden, waarmee het Meppels model tot uitvoering kan komen. De wethouder zoekt een bestuurlijk bemiddelaar.”
Het minst erge vindt onze fractie het dat, terwijl er een wethouder is die dit dossier tot een goed einde had moeten laten komen, er uit het harmonisatiebudget iemand ingehuurd moest worden om dat werk te doen. Al erger is het als de wethouder de bemiddelaar een onprofessioneel, gekleurd beeld van de discussie geeft.
Maar helemaal duidelijk is de totale conclusie die moet worden getrokken. Het college stuurt bij het voorstel de bevinding van de bestuurlijke bemiddelaar mee. Die corrigeert namelijk de beeldvorming van de wethouder met onder andere de volgende termen:
“Het tot nu toe gevoerde proces is te lang, te onduidelijk, te verwarrend. De onzekerheid veroorzaakt onrust bij de medewerkers, ouders, instellingen en gemeente.”
“Het hele proces onderscheidt tot nu toe geen heldere lijnen en rollen van de respectievelijke verantwoordelijkheden van de partijen. De harmonisatie wordt verward met bezuinigingen.”
“Het is opvallend en niet correct dat in de gepresenteerde overeenstemming in juli geen aandacht is besteed aan een ordelijke afwikkeling van de bestaande verplichtingen. Het formele standpunt dat de harmonisatie was mislukt en zo wellicht financiering van rechtspositionele gevolgen kon worden vermeden acht ik onverantwoord en juridisch twijfelachtig. Het wekt dan ook geen verbazing dat op grond van deze besluitvorming allerhande krachten in verweer kwamen die de raad tot uitstel deden besluiten.”
Het college heeft zichzelf in de ogen van de ChristenUnie door deze afronding van dit proces een zware onvoldoende gegeven. Het proces geeft onomwonden weer dat het college onjuist bezig was en dat de gemeenteraad terecht ingreep. De plannen zoals die eerder tot stand kwamen zorgden voor veel commotie bij SPMN en het was opvallend dat de andere betrokken partijen niets van zich lieten horen. Maar het college ging niet op zoek naar draagvlak, maar gebruikte de 2 ton als breekijzer om de plannen door te drukken. In verschillende bijdragen heeft onze fractie gevraagd de herkomst en argumentatie van deze 2 ton zuiver te gebruiken. De uitkomst is duidelijk. De ChristenUnie kon het voorstel van het college dat aan de gemeenteraad is voorgelegd dan ook niet anders beschouwen als een door het college zelf ingediende motie van afkeuring over de bestuurskracht van het college op dit dossier. En onze fractie heeft voor het voorstel gestemd.