Hoe anders is dat als ik enige tijd geleden, ver weg in het Amazonegebied van Brazilië, gemeenteraads- en burgemeestersverkiezingen van nabij meemaak. In dit land van het informele circuit en de corruptie worden stemmen gekocht met reals en beloftes. Wie zijn boerenkar tooit met de naam van een kandidaat raadslid en meedoet in een verkiezingskaravaan wordt rijkelijk beloond. Geweld wordt niet geschuwd. Dat ervaar ik als ik met de taxi bij het pittoreske dorp Novo Airao aankom. Niets vermoedend worden wij tegengehouden door een tiental met zwaar wapentuig uitgeruste leden van de federale Policia Militar. Als die zich in het land vertoont dan is er werkelijk wat aan de hand.

Met de geweren in de aanslag dwingt men ons uit te stappen en dalen barse commando’s op ons neer. Mijn benen worden uit elkaar geschopt, mijn hele lijf gefouilleerd en papieren ernstig bestudeerd. Als hen blijkt dat ik slechts de toerist uithang mogen wij verder. Terwijl we het dorp inrijden is de spanning nog meer voelbaar. Op het dorpsplein hebben zich enkele honderden opgewonden en agressieve dorpsbewoners verzameld, in de gaten gehouden door een peloton van dezelfde Policia Militar. Uit gesprekjes blijkt mij al snel wat de aanleiding voor de gespannen situatie is. Bij de recent gehouden burgemeestersverkiezingen heeft een nieuwe kandidaat de overwinning op de zittende burgervader opgeëist. Meeste stemmen gelden immers. De man lijkt verdacht veel op een jongere versie van Andre Rouvoet, dus ik gunde hem de overwinning van harte.

De verslagen man schroomde niet de onder zijn hoede verkerende stemmachines (daar al wel!) te saboteren en de uitslag naar zijn hand te zetten. Direct na zijn daad laat hij de machines ijlings schoonvegen en naar de provinciehoofdstad Manaus brengen. Hij trekt zich vervolgens triomfantelijk terug in zijn ambtswoning, maar dat pikt de aanhang van de gedoodverfde winnaar niet. Zij bestormt het huis en tovert het om tot de zetel van de nieuwe burgemeester. De tegenpartij gaat in de tegenaanval en zo herhaalt zich dat een tiental keren. Er vallen rake klappen en veel slachtoffers. Totdat de regering in de hoofdstad Brasilia ingrijpt en met harde hand orde op zaken stelt. Mogelijk wetend dat ik in aantocht zou zijn…

Denk het je eens in. Gert Stam haalt weer op één stem na de tweede zetel voor de ChristenUnie niet binnen. Uit frustratie, wetend dat een loting hem niet welgezind zal zijn, sluipt hij met de campagnecommissie het gemeentehuis binnen, manipuleert enkele stemmachines en zijn partij krijgt de meerderheid in Meppel. Hij eist de drie wethouderszetels op, mept zittend burgervader Westmaas het stadhuis uit, stelt Piet Adema als waarnemend burgemeester aan en schaft de koopzondagen af. Bordelen worden gesloten en de coffeeshop ondergaat eenzelfde lot. Tot vreugde van velen bouwt Stam een fietstunnel naar Ezinge en redt de Plataan.

Nee, ik moet me even niet laten gaan. We proberen gewoon op eigen Kracht die tweede zetel binnen te halen, we hebben een keurige stempas op naam en legitimeren ons met ons paspoort. We stemmen uit traditie met een rood potlood en een commissie ziet toe op een ordentelijk verloop. We wachten keurig tot ver na twaalven de uitslag af. Zonder Policia Militar en zonder slachtoffers.

20 maart weten we of deze Partij Van De Samenleving versterkt mag werken aan een Mooier Meppel. De helft van de kiezers weet nog niet op welke partij men gaat stemmen. Laat het mij even weten als u tot die groep behoort…..

Bert Kunnen, kandidaat raadslid ChristenUnie Meppel