Door de burgemeester zijn vanavond goede woorden gesproken richting de vertrekkende leden van de raad. Ook in mijn richting heeft Jan Westmaas zijn waardering uitgesproken. De manier waarop hij dat deed, zorgde ervoor dat ik me zelfs een beetje verlegen voelde. Tegelijk ben ik blij met de manier waarop mijn inbreng is ervaren.

De laatste weken heb ik al wel eens wat gedacht en voor mezelf wat teruggekeken.
Dit is ook een goed moment om kort terug te blikken en wat relevante zaken aan te halen. Kan ik meteen ook een paar dingen vanuit mezelf weergeven.
Ik heb er namelijk voor gekozen om de afgelopen jaren zoveel mogelijk inhoudelijk vanuit ons partijstandpunt mijn inbreng te leveren. Ik heb het niet gedaan om mezelf of voor mezelf. Nu kan ik daar dan mooi een uitzondering op maken want Gert is nu het boegbeeld van de ChristenUnie Meppel en ik ben weer gewoon Roel.

De 8 jaar zijn snel gegaan. Ik heb ervaren dat het raadslidmaatschap voor mij een intensieve en waardevolle ervaring is geweest. Mijn leven is erdoor verrijkt. Meer dan daarvoor ben ik doordrongen van de verschillen tussen arm en rijk, tussen goedgebekt of teruggetrokken.
Ik heb ook gezien dat gelijk hebben niet gelijk staat aan gelijk krijgen. In veel gevallen betrof dat burgers die me aanspraken met een ingewikkeld probleem, in sommige gevallen reken ik daar ook enkele persoonlijke ervaringen onder.

Het was intensief, niet door de veelheid aan stukken, zeker de laatste jaren is dat door de verdergaande digitalisering aanmerkelijk minder geworden. Maar meer door de manier waarop ik heb gemeend invulling te willen gegeven aan het werk in de politiek. Niet een paar avonden per week er mee bezig maar eigenlijk continu, 6 dagen per week, bezig met wat er speelt in de samenleving. Kijkend wat we als partij nog meer kunnen doen voor Meppel, alvast nadenkend over wat er op de agenda komt de komende vergaderingen. Ik zie om me heen dat relatief veel raadsleden het op deze manier doen, dat is iets waar Meppel trots op kan zijn. Het verschil wordt niet gemaakt in de raadszaal. Niet dat wat daar gebeurt niet van belang is, maar we moeten zorgen dat wat buiten beleeft wordt, gaat leven in de raadszaal.
Degene die me goed kennen, weten ook dat ik me wel altijd op m'n gemak heb gevoeld in de raadszaal. Ik bezie het politieke werk in de raad ook als een spel wat daar gespeeld mag worden. Het gaat er daarbij om dat de juiste argumenten op het goede moment ingezet worden. En ik heb gemerkt dat zo’n spel wel bij me past.

Er is gedurende die 8 jaar ook een langere periode is geweest met ernstige zorgen in m'n familiekring. Ik ben God dan ook oprecht dankbaar dat vanavond naast mijn vrouw ook mijn oudste zoon Matthijs aanwezig was bij mijn afscheid. Ook daardoor ben ik gevormd en nog steeds  dankbaar voor de genezing van Matthijs.
Het was voor Matthijs ook erg leuk om erbij te zijn, de burgemeester haalde de aanwezigheid van enkele jeugdigen nog even aan in zijn verhaal. Na de vergadering is Matthijs nog met de burgemeester naar boven geweest om z’n kamer te bekijken en hij heeft ook de B&W-kamer gezien.  

Ik zie er naar uit om de komende tijd niet meer op drie borden (gezin, werk & politiek) te schaken maar m'n aandacht vooral op de eerste twee te kunnen richten. Daarnaast kruipt het bloed toch waar het niet gaan kan en zal ik ook in de Meppeler samenleving nog wel eens wat dingen doen. Ik begin nu trouwens wel te merken dat afscheid nemen ook een stukje afkicken is en dat is niet alleen plezierig, maar daar kom ik wel overheen.

Ik heb voor de nieuwe raadsleden heel veel goede adviezen. Maar ik zal die niet gaan noemen, zij zijn nu aan zet en het is aan hen om het beste voor Meppel te zoeken. Voor mij is het waarschijnlijk passender om de nieuwe raad vanaf de zijlijn te volgen.

Waar ik zorgen over heb is een tendens die we landelijk maar ook in Meppel zien. Dat betreft onze omgang met elkaar op straat, op de vereniging, in de kroeg en op de verjaardagsvisite. En dan met name hoe we praten over de ander als die er niet bij is, het is zo gemakkelijk om vanuit je eigen comfortabele positie harde woorden te spreken. Daar is geen mens mee gediend en zeker niet in het integratiedebat. Laten we stoppen met het hanteren van lege kretologie en oneliners.
Immers, om met Cynthia Ortega te spreken, samenleven betekent investeren in elkaars belangen. Elkaar zien als waardevolle medemensen die samen kleuring, vorm en inhoud geven aan het Meppel en het Nederland van morgen en overmorgen.

Verder kunnen we als lokale politici bijdragen aan het verkleinen van de kloof tussen politiek en de burgers door reëel te spreken over de werkelijkheid. Er bestaat maar één werkelijkheid, iedere partij heeft het recht om die vanuit een eigen invalshoek in te kleuren. Echter, wanneer dat teveel gedaan wordt, ontstaat er voor de burger een gevoel van afstand. Men hoort verschillende verhalen over dezelfde feiten. De meeste burgers zijn niet gek, in plaats van partij te kiezen neemt men afstand. Met wat minder suggestieve stukjes, wat meer feiten en een reëel verhaal kunnen partijen aan betrouwbaarheid winnen.

Ik heb het raadswerk over het algemeen met veel plezier gedaan. Over veel dossiers heb ik het woord mogen voeren in deze raad. Ik heb gezien dat het oude stadskantoor werd afgebroken en dit nieuwe stadhuis werd opgebouwd. Ik heb meegepraat over alle mogelijke nieuwe locaties voor Stad & Esch, van Randweg tot Zuideinde aan toe en uiteindelijk konden we toch het besluit voor het Onderwijspark op Ezinge nemen. De nieuwe raad kan deze besluitvorming goed afronden door ook de extra fietsontsluiting mogelijk te maken.
De invoering van het dualisme viel samen met de start van mijn politieke carrière. Zeker in de periode van 2002 tot 2006 heb ik menig verzuchting gehoord van de ervarener raadsleden over hoe lastig die nieuwe werkwijze was. Ik heb me er altijd redelijk mee op m’n gemak gevoeld, zeker omdat we in die periode ook een wethouder leverden en daarmee dichter op de bestuurlijke besluitvorming zaten dan de afgelopen vier jaar.
Nieuwveense Landen gedurende de hele tijd op de agenda gestaan. Helaas constateerde ik, afgelopen zaterdag bij het opruimen van een aantal stukken, dat we planologisch gezien even ver zijn als vier jaar terug. Ook toen hadden we een ontwerpbestemmingsplan klaar liggen. Ik weet dat ik hier te kort door de bocht ga maar toch kan zo’n constatering al te grote verhalen tegen gaan.

Ik wil alle raadsleden die de komende periode actief gaan zijn veel sterkte en Gods zegen toe wensen. Zoek met veel inzet en overtuiging het goede voor de stad Meppel.
Tegelijk wil ik hen ook veel plezier wensen. Want genieten van een goed debat is iets wat gerust mag en in een goede sfeer moeilijke onderwerpen behandelen is ook wat waard.

En naar onze eigen fractie: Gert, Ina en Joke, hartelijk bedankt voor het vele werk wat er in onze fractie is verzet. Ik had graag anders afscheid genomen dan met zetelverlies. Weet echter dat ik van mening ben dat de kracht van de argumenten belangrijker hoort te zijn dan macht van het getal.

Ik ben er zeker van dat de kracht van onze boodschap niet is af te lezen aan het aantal zetels van onze fractie.  Daarom Gert, veel inspiratie gewenst om, samen met Gerrit en Ina en de rest van de achterban, de christelijk sociale boodschap in Meppel uit te dragen.

Roel Veerman
Betrokken lid van de ChristenUnie Meppel (voorheen raadslid)