Meppel is een naar verhouding veilige stad. Dat mogen we concluderen uit de cijfers van de politie, die we terug kunnen vinden in het onlangs door de raad vastgestelde Veiligheidsplan Meppel. Ook de Meppelaars vinden dit, omdat zij dat zelf hebben aangegeven in de Politieveiligheidsmonitor.

In de rapporten staan veel interessante cijfers over criminaliteit en overlast in onze gemeente. Cijfers die bijvoorbeeld aangeven dat de onveiligheid in de binnenstad groter is dan in een wijk als de Oosterboer. Ook wordt in de ene wijk meer ingebroken dan in de andere.

In mijn beschouwing op het Veiligheidsplan in de raad heb ik in het bijzonder alarm geslagen over het sterk toenemend aantal verwarde mensen met veelal een psychiatrische aandoening, die overlast geven in woonbuurten in Meppel. Daar zijn in het land recente zeer ernstige voorbeelden van. In Vlaardingen stak onlangs een verwarde vrouw zich op straat in brand, in Groningen bedreigde een verwarde man omstanders met messen en bij de NOS eiste een verwarde man met een nepwapen zendtijd in het Achtuurjournaal. Ook de man van wie DNA is aangetroffen in het huis van de vermoorde oud-minister Els Borst, heeft psychische problemen. 

Het zijn ernstige voorbeelden van waartoe verwarde mensen met een psychiatrische achtergrond in staat zijn. Zo langzamerhand is er geen sprake meer van  incidenten: landelijk nam het aantal situaties waarin de politie in de weer was met verwarde mensen toe van 40.000 in 2011 naar 52.000 in 2013. De cijfers dicht bij huis spreken nog meer tot de verbeelding: in Meppel steeg dit aantal van 82 (2011) via 120 (2012) naar 175 in 2013, meer dan een verdubbeling! Mensen die zichzelf niet kunnen redden en  hulp nodig hebben worden aan hun lot overgelaten en dat steekt ons als ChristenUnie.

Belangrijkste oorzaak van deze stijging is de bezuiniging in de psychiatrische zorg. Veel mensen die voorheen naar een GGZ-instelling konden, zijn nu aangewezen op hulp uit hun omgeving of belanden op straat. Ze hebben ook moeite met hun medicijnen, waarmee ze niet meer worden geholpen.

Ook het toenemende aantal zelfmoorden lijkt er mee verband te houden, al speelt de toenemende stress bij mensen in crisistijd hierbij ook een belangrijke rol.

Onlangs mocht ik een zaterdagnacht meelopen met de politie in de binnenstad van Meppel. De agenten klaagden ook over de onrust op straat die deze mensen veroorzaken en de tijd die ermee is gemoeid. De politie is soms wel vijf uur bezig om de situatie te beheersen en vaak belanden verwarde mensen die overlast op straat veroorzaken in de politiecel. “Die mensen horen niet in een politiecel en wij zijn niet voor de begeleiding van verwarde mensen opgeleid”, vertrouwde een agent mij toe. Zo wordt de politie opgezadeld met een toenemende inzet voor deze situaties, dat ten koste gaat van hun eigenlijke politietaken en door de zorg worden veroorzaakt.

Maar in Meppel, ja in heel Drenthe gloort hoop. Ons alarm en de klachten van de politie en patiënten leidde onlangs in het overleg tussen politie, burgemeesters en GGZ-instellingen tot het besluit dat er vanaf 1 juli 2015 een centrale opvang komt in Assen. Deze opvang is 24 uur per dag en zeven dagen per week beschikbaar. Hier stelt het verpleegkundig personeel een diagnose en worden mensen geholpen of doorverwezen. Daarmee krijgen de betrokkenen de opvang die zij nodig hebben en slaakt de politie een zucht van verlichting. Ook de wijken worden minder opgeschrikt door de overlast gevende acties van verwarde buurtgenoten.

We hopen echt dat het gaat werken en we straks in de cijfers de verbetering van de situatie voor verwarde, psychiatrische mensen terug zullen vinden.

Ondanks de moeiten die zich momenteel in de zorg voordoen, zijn er af toe lichtpuntjes.

Bert Kunnen, fractievoorzitter